Nieuwe inzichten rondom “Home based Exercise”
25 mei 2018
In de Verenigde Staten heeft nog altijd niet iedere patiënt toegang tot gesuperviseerde looptherapie. Zodoende wordt daar, met name vanuit de onderzoeksgroep van prof. Mary McDermott, veel onderzoek gedaan naar zogenaamde 'home-based exercise therapy'. Hierbij wordt de patiënt gestimuleerd om thuis trainingen uit te voeren, ondersteund door regelmatige monitoring op afstand. Bijvoorbeeld met telefonische terugkoppelingsmomenten met een zorgprofessional. In een recent gepubliceerd onderzoek werd zo'n home-based programma, bestaande uit een draagbare activiteitsmeter van Fitbit met regelmatig telefonisch contact nader bekeken. Gezien de populariteit van zulke 'wearables' een interessante studie. Als zo'n behandeling effectief blijkt, is de relatief intensieve supervisie van looptherapie zoals we het in Nederland kennen dan wel nodig?
Om de onderzoeksvraag te beantwoorden werd de Fitbit-groep (n=99) vergeleken met een groep patiënten die reguliere zorg (n=101) ontvingen. Dat betekende in dit geval dat er niets werd gedaan (geen actieve behandeling). Patiënten in de Fitbit-groep werden in de eerste maand 4 keer per week in het behandelcentrum gezien voor een gesuperviseerde sessie. Tijdens zo'n sessie werd er gelopen en werd de patiënt op weg geholpen met zijn 'wearable'. In de hierop volgende 8 maanden ging de patiënt zelf aan de slag in zijn of haar eigen woonomgeving. Wekelijks was er een telefonisch terugkoppelingsmoment met een behandelaar die de resultaten met de patiënt besprak. Primair werd er gekeken naar het verschil in loopuitkomsten middels een 6 minuten wandeltest (6MWT) en de 'Walking Impairment Questionnaire' (WIQ). Daarnaast werd het effect van de behandeling op functionele status bepaald met de het domein 'Fysiek Functioneren' uit de 'Short Form 36' (SF36) vragenlijst. Verandering in fysieke activiteit in het dagelijks leven werd gemeten in beide groepen met een accelerometer (Actigraph).
Na 9 maanden follow-up bleek er op alle genoemde uitkomstmaten geen significant verschil te bestaan tussen de Fitbit-groep en de reguliere zorg groep! McDermott en collega's concluderen dan ook dat deze resultaten de inzet van zo'n 'Home-based' programma met wearables, zónder 'face-to-face' contact met een behandelaar, niet ondersteunen. Deze resultaten stroken met de lijn die ClaudicatioNet heeft ingezet: patiënten met claudicatio intermittens hebben behoefte aan persoonlijke aandacht en coaching, en dat kun je niet vervangen door een Fitbit. 'Wearables' zonder supervisie zijn in deze patiëntengroep waarschijnlijk niet effectief. Na het onderzoek van McDermott en collega's blijft het interessant in hoeverre dit soort gadgets een ondersteuning kunnen vormen voor een gesuperviseerde looptraining traject.
Artikel: 'Effect of Home-Based Exercise Intervention of Wearable Technology and Telephone Coaching on Walking Performance in Peripheral Arterial Disease'.
Meer lezen? Klik hier.